ıssızGece soguktu odam Sıcakca üşüten yoklugun Pencere kenarında bir adam Sokaklarda bir loş ışıgı lambanın Issız şarkılar dinletirdi zaman. Ah sen deli dolu kadını gençligimin ötelerde bir yerlerde Sen ben ve hiçligim Haydi boyayalım odanın duvarlarını Ölüme inad Çingene renkli bir ruj sür geceye Tüm günahların canı cehenneme deyip Yıkalım korkularını duvarların Gözlerin ısıtsın yüregimi Bana hikayeler anlat memleketten İçinde umut olmasın Umut yalancı çünkü Yitikleştiriyor ömrü Sensizleştiriyor. Gerçi vaz geçtim Umutta olmalı sevişmelerde Yaşama dair sana dair Odam soguktu dedim ya Soyundukça ısınıyor fikirlerim Öncülleşiyor Soguk odamda ölüm şarkılar söylüyor yoklugunda. |