// CAN-I CANANIM //
Su yolunda düştüm aşkın peşine,
irkildim bir martının sesine ! A kara gözlüm Gün artığı değil bu sevda Çiçek oldum hazan vurdu Kaldım kışla bahar arasında Usanmadan Umursamadan Geçtiğin tüm yolların ,toprağına yüz sürdüm Suç değil Keşke söz deseydin Belki bir gece , belki gelirim sessizce Bekleseydim ömrümce Ölseydim her gelmeyişin de Esaret mi ? Cesaret mi ? De hele Rakımı yüksekse gururunun Suret ehli isen ,var git yoluna Bana sireti okuyan Bana yandıkça ölmeyen can gerek Lütfeyle Dermandır eşiğinde yatmak Hangi dile düşmemiş bağın gülüsün Tecellisine razıysan aşkın düş yamacıma Ruhum aşkınla boyansın Gel hatrımı kırma Kırbada su Heybemde azık Yoldaş ol yanıma Seni bana yazmayan kader utansın Gel aslını unutmayanım Duruşu mahur Sesi bozlak, türkü yanım De hele Mahir olan kimdi ? Ey can-ı cananım Ey benim siy/ahım Sitemim sana değil kurban olam Bu gece zamansız aklım Dili bilinmez kıssalardan geçtim Aşkın rahlesine diz çöktüm Ah be gülüm Bir göz hakkım varsa Esirgeme Saçlarının rüzgarını bağrıma çöz Yasak değil Ezelden ruhuma üflenen köz Ah tatlı dillim Özlem mavisi Günümün güneşi Vatanım Toprağım Can parçam Dudağım değsin usulca Ruhunun sıcaklığına Ayıp değil Şiirin aşk yerine yaz beni Hoyrat ve asi Akşama yıkılan gün gibi ! / MineKuş / |
harikaydı değerli hemşerim
beğeniyle okudum gönül sesinizi kutlarım saygılar.