PHOENİXBaş başa olsaydık şimdi Kimbilir hangi düş alemlerinde Hangi isimsiz mevsimi yaşardık. Ama ben senin yüreğini bilirim İhtimali varsa başka hayallere dalmanın Karartır gidersin gözlerini Ardına bile bakmadan İki elim iki böğrümde kalıp Seyreylerim gidişini Heyhat çekerek için için. Kıpır kıpır olur yüreğin bilirim Mutluluğu kafdağının ardından getirir Umutlarını besleyen Zümrüdüankalar Hiç değişmeyen yazgınla sürer gider Galibi belli, mağlubu sen savaşın. Yine bu hallerdesin, titreyen sesinden belli Ne umutlarını kaybetmek istersin Ne de sana olan, koşullardan ari sevgimi Elde var bir, dersin nasılsa Diğer basamakları toplamaya çalışırken. Dört işlemden anlamazdım, öğrendim sayende Sana olan sevgimi hasret katsayınla çarpmayı Çıkan sonucu sebepsiz umutlarımla toplamayı Gidişlerini çıkarıp, ihanetlerinle bölmeyi öğrendim Yalnız ben kaldım sıfır katsayısıyla çarptığımda. Sen giderken döneceğini bilmek sevindirmiyor beni Kalbimdeki sevginin sızıntısı artıyor her yalan sözcüğünde Koşar adım bizsizliğe mahkum ediyorsun dünyayı. Lanetliyor seni, Kahkahalar atarken mutluluğumuzla, Şimdi melankolinin zirvesine ulaşan dünya. Bana söylediğin ilk şarkıyı dinliyorum şu an Sevgiyle dolarken acı acı akıyor gözyaşlarım “Ah İstanbul İstanbul olalı Hiç görmedi böyle keder Geberiyorum aşkından Kalmadı bende gururdan eser…” Gururum var hala da Yüreğim tanır mı ki senle doluyken? Sen git, sevdiğim git, seni seveceklere git Artık ben bile sevmiyorum beni. Her yeni aşk yeni baştan başlamak umuda Her umut yeni bir hayat Mutluluklarımı da al umutlarla başlayan yeni hayatında Ben nasıl olsa terkedildim kelimelerce de Hüznü mihenk taşı yapıp belirleyeceğim yönümü Önüm umutsuzluk, ilerleyeceğim kararlı adımlarla Sola döneceğim hicran kavşağından Kahır bulvarını geçeceğim ürpertilerle Elem caddesini kesen Karamsarlık sokağından sağa sapacak Sensizlik apartmanında bulacağım keder yazgımı. Biliyorum, sen şimdi gülüyorsun halimi gördükçe -Gülüşünü ne çok severdim- En içten halinle gülümse sevdiğim Ben ki tükeniyorum tekrar dirilmek için, Acımasın pejmürdeliğime ne yüreğin ne gözlerin Tüket beni, tüket içimdeki söz geçiremediğim sevgini Yok olayım sensizliğimle Yok olayım yüreğimden püsküren aşkının lavlarıyla Sen kaybolurken umut ufuklarımdan Ben var olayım yeniden küllerimden. |