Sana bir şiir borçluyum deniz gözlü kadın
Anlatmalıyım gözlerinin güzelliğini
Bilmeli cümle alem
Neden tutulur nutkum göz gözeyken
Neden kuş gibi çarpar kalbim
Yıllar sonra ağlayışım neden?

Okyanus ortasında bir adayım gözlerinde
Saymadım kaç geminin geçip gittiğini
Her birinden bir tortu kaldı lakin
Birşeyler götürdü her biri.
Son gelen sen ol ister gönlüm
Deniz gözlerinde kaybolmak ister.

Al beni müşfik kollarına deniz gözlü kadın
Yedi iklim, dört bucak gezdir
Kimi poyraz ol hırçınlaş
Savur o kumsaldan o kumsala
Kimi ninni söyle sütliman kucağında
Huzur denince seni hatırlayayım

Bugün var yarın yokum belki gözlerinde
Bırak tadını çıkarayım
Uzak iklimlerin uçsuz bucaksız sahiliyim ben
Üzerime sal dalgalarını
Bırak kaynaşalım gel-gitler arasında
Bırak tutulsun gönlüm deniz gözlerine

Bana öyle bakma deniz gözlü kadın
Kastın varsa söyle
Kimse anlamadan yok olurum
Atlantis olur adım kim bilir?
Yüzyıllarca anlatılırım dilden dile
Deniz gözlerinde kaybolurum.