kendimi kaybederken çok şey buldum
Ben seni kendimi kaybederken buldum
sağımı solumu şaşırdığım şu şehirde Bir tek seni buldum Umudun adını unutkanlığa verdim Hayatımın hiçbir bölümünde umut etmedim ben Kırgınlık yaşadığım en yoğun duygu Bir sessiz pandomim gibiydim çabuk unutulan Ama ne olursa olsun Kapımı sonsuza kadar açacağım sana Ve açtığımda onlarca "sen" koşacak bana Binlerce "ben" karşılayacak seni Hoşgeldin şarkıları çalacak sabaha kadar Ağlamayacağım bu sefer O gün geldiğinde Gözyaşlarımı kurutacağım çamaşır iplerinde Ve biz Aşka dalacağız seninle. |
Kendimde
Başkalarını kaybede
Kaybede
Kendim oldum
Dede oldum
Aşk adamı diyorlar
Bir onu demeyin
Diye diye
Dilimde tüy bitti
Çünkü
Hepimiz aşk insanı...
Saygılarımla