555.günBen seni tanıdığımda Bendeki acılar onda da var dedim Ve yaralarını sevdim. Seni tanıdıktan sonra başka hiçbir yere adım atamadım Sensiz ben başka yerlere gitmeye hep korktum. Hatırlıyor musun? Sana bir keresinde bizde birlikte aynı otobüsün içinde yolculuk yapacak mıyız? Diye sormuştum Tabiî ki de meleğim demiştin Ben sonrasında bunun gerçekleşeceğine de inandım. Ben sana hep inandım Bize inandım Sevgimize Senden bana kalan kurumuş bir çiçeğe Hepsine Her şeye inandım. Öyle işte… Ben odamdaki kurumuş olan gülün dalını bile kabullendim Ben bizi seviyorum Şuan düşünebileceğim tek duygu bu ‘’sana olan sevgim’’ Şimdi seni bir kere daha görsem ne yaparım bilmiyorum Bunu ilk düşündüğümde boynuna sımsıkı sarılacaktım Ama onu beceremedim meleğim. Delirirmiş insan çok sevince Sanırım delirdim Ve şuan sadece bizim için dua edilmesine ihtiyacım var. |
Ellerini semaya her kaldirisinda
Duanda bende varmiyim
En Çok bunu merak ediyorum