Gündüz Değilim Artık
Gündüz değilim artık
Göçmen kuşların kanatlarında gitti ne varsa sevdadan yana Mazgallardan taşar, yıldızlar kayardı tek tek yokluğunun üzerine Yalnızlığımdı kanayıp kanayıp damlayan avuçlarıma Hüzünlüyüm Gelirken kimsem yoktu, giderken de olmayacak Kendime çıkmaz sokaklar Hep gözlerine akar gider Gölgesinde huzur bulduğum tek sığınak. Senin toprağında çırpınıp ağlıyorum. Yürek kımıltılarıyla... Daha ne kadar dayanabilirdi ki içimdeki bu kırgın çocuk Simdi sadece satırlara vuruyorum kendimi Anlatsam anlamayacaktın nasıl olsa... |