Kırmızıya Veda Ettimhabersizdik atlastaki son ayrımdan terazisi yanlış, şirazesi bozuktu ayrılıkların... goncalarımı söktüler bağrımdan acı şiirler diktiler sokaklara kaldırımlara kilit vurdular tadı tuzu yok kentin adı yok... kesitler çoğalıyor gökkuşağı deli gibi güneşi arıyor her köşede bir çocuk ağlıyor yok edemiyor kimse izlerini... Ne acıymış içindeki sese kulak tıkamak gidilecek o kadar yol varken bir arpa boyu gidememek... hiç bir an/ı bu denli neşter olmamıştı içime is kokmamıştı çığlıklarım bakışlarımı biliyorlar izimden sürüyor geçmiş hakkını yedik dünün... yalnızlığım uluyor ruhsatsız doğuyor sancılar ipek kanatlı mısralar süzülüyor gözlerimden kerbalanın ortasında bir ninni yankılanıyor ve düşük yapıyor hayallerim... topuklu ayakkabılarımı fırlattım siyah elbisemi giyip kırmızıya veda ettim... ok gibi fırla şimdi yayından iki dudak arasında öldü lafım ellerim cenaze duâsında... Sus/ma Ayfer Aksoy14ekim2016 |
Bir bayanın kırmızıya vedası çok ağırdır ..
sevgiyle..