Çayın Renginde Hüzün
Bir şiir yazmalıyım çay usareli mana
Berraklığın öyküsü inmeli dem dem ana Çayı işlemeliyim Leyla diye zamana Çayın renginde hüzün teşrinler gül kurusu Söylenceler süzülür durudan da duru su Ah Üsküdar kadim semt başkenti şimdi çayın Kızkulesi sureti aşka mihman sarayın Suya aksi düşmeli dem saatinde ayın Çayın renginde hüzün teşrinler gül kurusu Söylenceler süzülür durudan da duru su Çay nağme dükkanında makam hep bestenigar Çaya ayar veren sır çay ıtırlı bir nigar Şu kırık gönlümüze çayın melikesi yâr Çayın renginde hüzün teşrinler gül kurusu Söylenceler süzülür durudan da duru su *Sofya’nın rüyasını şerh eder demlik suya Demliğin derununda Leyla dalar uykuya Dinginlik ikliminde gerek kalmaz hayhuya Çayın renginde hüzün teşrinler gül kurusu Söylenceler süzülür durudan da duru su Ankara, 09.10.2016 İbrahim Kilik (* Üsküdar’daki Sahibü’l Çay Âsaf Osman Efendi) adlı Çaynağme dükkanında gelen konuklara mihmandarlık eden kedi. |
saygılarımla üstad