MEYDAN BİZE BOŞ KALDIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Geçen hafta içerisinde, Sami Biberoğulları (Hoca) ile Mücella Pakdemir (Hacı) ustaların karşılıklı atıştıkları, keyif dolu, iki şiiri (Zıplaya Zıplaya Oksürdü Hacı ve Hop Dedik Hoca; başlıklı şiirleri) okuyunca birden aklıma düştü.
Ustalar atışıyorlardı ve meydan boş kalmıştı diye düşündüm, bir an. Sonra bu meydan boş kaldı cümlesi beni; o iki güzel insanın, usta şairlerin bu atışmalarına yönelik şiir yazmaya yöneltti. Yazdığım şiiri sosyal medya aracılığıyla Mücella Hanıma ulaştırdım. Allah razı olsun onun da yardımıyla şiir son halini aldı. Huzurlarınızda her iki ustaya da buradan saygılarımı sunuyorum. Aflarına sığınarak bu şiiri yayınlıyorum.
Sami Hoca ile Mücella Hanım
Sataştılar; meydan bize boş kaldı. İkisi de usta; yoktur yalanım. Atıştılar; meydan bize boş kaldı. Biri hoca idi, diğeri hacı. Şiirler çiğköfte misali acı. Dizeler iğneli ama baş tacı. Kapıştılar; meydan bize boş kaldı. Edebiyat denen kırılgan fayda Hastalık bahane oldu bu ayda. Deryayı bırakıp incecik çayda İtiştiler; meydan bize boş kaldı. Hiç görmedim böyle ince usturup. Hiciv kulvarında boran estirip, Yiğitçe dövüşüp, erce kıstırıp Tepiştiler; meydan bize boş kaldı. |
İlginiz ve samimiyetle yazılmış güzel yorumlarınız bana umut verdi. İnşallah daha çok şiirlerle sizleri rahatsız edeceğim. Her zaman desteklerinizi beklerim.
Saygı ve hürmetlerimle...