Ey...
Dertli Bülbül
Bilirim çağlayan şahikasın
Derdi gamıyla feryat eden figansın
Sen mazlumu, mağduru yakinen tanırsın
Varlığını Hakka adamış aşksın, ne büyük bestekarsın
Her feryadında dile getirdiğin güfteler yüreği dağlar, gözler akar
Sinelerde saklı duran umutlar hüzzam ve hicaz tınıların la nasibini arar
Her yanımda suskun duvarlar var, fecrin inşirahı gönlümde açar, sabır ve edep bizim için şiar

Elbette...
Senin tuzun kuru olabilir
Peki, olmayanı küçük görmek mi gerekir
Veya olur olmaz her ortamda garipliğe girmek niyedir
Varlık ve kudreti Cenabı hak kuluna imtihan için verir, o sahiptir
İnsan ancak edep ve tevazu hassasiyeti gösterdiği müddetçe ihlas ehlidir
Beden ve cazibe olan her şey fani olan dünya içindir, ruh, akıl, irade, vicdan ötenindir
Ölüm senin için çaresizliktir, münevver bir kul için ise haşyet tir, firkat tir, vuslattır, ebediyettir

Mustafa Cilasun