Neyleyim Baharı
Deşer ana rahmini masum çığlıklar
Kapısı açık umuttan kirli ütopyaya Geride kalandı köpüklü hayattan tortular Ve birazcıkta ümitti iştahla katlanılmaz Gözü gönlü tok giderir anca uykusuzluğu Bırak uçsun söz yazı bana kalır nasılsa Zalim kışlarını neyleyim yârin On iki eylül büyüttüm nihayetinde on iki dev adam Kanadı kırık kuşlarını neyleyim baharın Hal hatır soran giderir anca yorgunluğu Hele bir güz gelsin de gör yalanız kalmayı Sonralar ararsın bir dostla hasbıhali Ne geleni olur ne de gideni buzluğun O vakit ne tadı ne de gereği kalır tuzluğun Sazı sözü mert giderir anca susuzluğu |