Ahhh be gardaşım
1600 yıllık Türk kültürünün yazılı ve sözlü kaynaklarına bakıldığında gerçek mana'da bir dost tüm şairlerce hep aranmıştır
Her ne kadar insanların ne kadar acımasız,çıkarcı,egoist olduğunu bilsekte,bunun pek farkına varamayız.
Bunu en güzel dile getirense ŞAİRLERDİR onlar kalemleriyle ve hiiicivleiyle akıllara nakş ederler..
Ne yazık ki tarihler boyu gerçek dostu bulan görülmemiştir.
Bu yüzden de KOCA VEYSEL'de BENİM SADIK YARİM KARA TOPRAK diye Toprağı dost olarak kabul etmiştir
Selam duail toprağım..Kutladım yazan yüreğini
Selam,saygı,dua ve muhabbetle

Kalmasın kötüler çıksın dünyam/dan
Meğerse yılan/mış dost bildiklerim
Neler çektim neler canım diyenden
Meğerse yılan/mış dost bildiklerim

Eksilmedi bir gün derdim kederim
Boşa gitti hep tüm emeklerim
Riyakarlardan çok çektiklerim
Meğerse yalan/mış dost bildiklerim

Zor günler gelince herkes çark etti
Deli gönlüm bunu ancak fark etti
Garip gönlüm bir çalıya park etti
Meğerse kargaymış dost bildiklerim

Eğdikçe belimi daha eğdiler
Her dalıma zehirini değdiler
Menfaat bitince hemen tüydüler
Meğerse riyaymış dost bildiklerim

Kapanmıyor dostun açtığı yara
Gururu olgunluk,onursuz para
Çekildik kenara olduk maskara
Meğerse yılan/mış dost bildiklerim

Zannetmeyin DURAK isyan ediyor
Derdine dertleri katmış gidiyor
Dost uğrunda ömrün heder ediyor
Beni benden etti dost bildiklerim

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ