HATA BELLİAcı dışarda değil gönüllerde Sevgi ellerde değil dillerde Suç sevende değil sevilenlerde Bilmeyene değer verilir mi? Ormansız kalır mı şu dağlar Ceylan giden bahara niye ağlar Sevgiyi insana gözleri sağlar Gözleri kör eden o yar utansın Şirin ki Ferhat’ı sevmeyi bildi Her bahar silindi kış geri döndü Yar kurşun oldu gönül delindi Bu hale düşüren diller utansın Kelkit çayı aşamadan dağlardan Yâri uzağa düşüren yıllardan Sensiz Kalmam, giderim bu diyardan Beni sensizliğe iten kullar utansın 27.03.2011 |