HESAPLAŞMAHer kaçışımda kendi içime Bütün geceleri kâbusa çevirdim Gün doğsa da evrenime Güneşi karaya bağladım. Sensizliği düşlediğim her an Yitirdi bütün ana renkler tonunu Kayboldu aşın ve işin tadı Uçsuz vadilere yuvarlandı bedenim Yüreğimi çaresizlikle dağladım. Sesler yükseldi geceye, güne Haykırışlar hale, düne Yalın kılıç süvari Ötüken’den Domaniç’e Harfler yükseldi boğazımda düğümlü Elif duruşlu, be simgeli “Ey insanlar ! Yarın sizden soracaklar beni” Utanç içinde ellerim kirli Toprak seccadeyi alnıma sürdüm. Uzaktı yolum, diz çöktüm Kabarır gönlüm, nem dolar gözüm Nehirler beni çağırır, Dalgalar damarlarımı döver Eksik kaldı bütün türküler İçimde bir yer, kanar Ezel ve ebedi anar; ağlarım. Sİnan YILMAZ |
Gönlünüzü kutluyorum.
Muhabbetle.