Bu Minval ÜzereYar... Sanki hazansın Yüreğime ibret sunan nazsın Şafağa hasret vicdansın, sabırda kalansın Ne vakit yalnız kalsan sessizce ağlarsın, fecre bakarsın İçini titreten umutların hüznünü güfte yapıp, hicaz bir besteyle anlatırsın Nasıl bir sevdaya, aşka, mefkureye, umuda müptelasın, içini dökmekten kaçarsın Yar... Ne kadar uyursan Cemiyetten uzak yaşarsan Tekamül etmekten korkarsan Okumak, anlamak ve yaşamaktan uzaklaşırsan Bir fanus içinde yaşamak için şartlanmış olarak kalırsan Ruhun, aklın, iraden ve vicdanını edilgen olarak soldurursan İman iz’ansız, kalp akılsız, idrak hak ve hakikate duyarsızsa karartırsın Bu minval üzere, sabrı, edebi, cehdi, şevki, umudu, ilim ve irfanı anlamaktan mı korkarsın Mustafa Cilasun |