ÖZÜMDEN ETTİN BENİ
Dalından vazgeçer mi yaprak rüzgar esmezse,
Hazanlarınla vurup yazımdan ettin beni, Yürek aşktan gider mi ümidini kesmezse, Hasretlerinle vurup azımdan ettin beni... Sevgiyi sevgi yapan dilde gerçek olması, Yüreğinin içinde mahşere dek kalması, Dileğim çektiğimin gönlünü de bulması, Yağmurlarınla vurup közümden ettin beni... Bir gül niye solsun ki suyu toprağı varsa, Aşka mezardır gönül eğer ki yeri darsa, İsyan göklere çıkar aşk bir heves kadarsa, Yalanlarınla vurup sözümden ettin beni... Yazlar silindi sanki kış üstüne kış düşer, Tükeniyor ömürden günler birer ikişer, Hakkım mıydı sevdandan dağlarca yollarca şer, Günahlarınla vurup düzümden ettin beni... Gün doğmadan ömrümü hep karanlık bürüyor, Kabuslarım her gece üzerime yürüyor, Gülmeleri unuttu çağlaması sürüyor, Kederlerinle vurup gözümden ettin beni... Tarifi yok anlatmak mümkün mü ki bu hali, Ne düşü var gönlümün ne birazcık hayali, Damarlarıma kadar ulaşıp kan misali, Vurgunlarınla vurup özümden ettin beni... 11 / 04 / 2008 - ADANA ERSİN KAYIŞLI |
Yüreğinin içinde mahşere dek kalması,
Dileğim çektiğimin gönlünü de bulması,
Yağmurlarınla vurup közümden ettin beni...
Her şiirinizde olduğu gibi yine mükemmel bir anlatım, harika bir şiir, yüreğinize sağlık hocam, kaleminiz hep var olsun, selam ve saygılar.