Yırtmacı
eteğimin boyunu aşan
uzun ve süslü şiirlerim var benim bayım/
tıpkı dekoltesi bol hayallerle süslediğim
gecelerim gibi

canım istediğinde hiç aldırmam yaban gözlere
yosma rengi elbiseler de giyerim
bu hayat benimse kime ne ?

Nerede bir çigan müziği duysam
kemanın, kanımı körükleyen
nağmelerine delice kapılır kalbim
ve
içimin kıpırtısı oyuna çağırır beni
kocaman puanları olan
kırmızı/ beyaz farbelalı eteğimi savurarak
sokaklarda çılgınca dansetmeyi
ahhh ne çok severim bayım___

Edalı adımlarla yürürken ben
kaldırım taşlarının tam da orta yerinden
fahişe rengi pabuçlarımın topuk tıkırtılarını
için için kıskanırken mahalle cazgırları/
gözlerinin faltaşı gibi fırlayışını seyretmeyi severim

Oww yazdıklarım ürkütmesin seni bayım
ne sen Jack Lemmon kadar dürüstsün
şu yeryüzü cehenneminde
ne de ben sokak kızı İrma cesaretinde
Shirley Maclaine olabilirim___

Bugüne dek yazıp çizdiklerimin
heepsi hayal ürünü
hepsi sadece var/sayımdır bayım____

Hayatıma burnunu sokmaya meraklı dış cephesi cilalılara
tek gerçeğim, son sözüm;
"bu hayat sadece benim şaheserim" ve
her karesini özgürce kendim yazıp kendim oynarım_____