Mehmed’im Güle BenzerTa uzaklardan gelir sesin Düşmanın ensesindedir nefesin Vatanın bağrında tuzaklarla dolu yerin Sarsılmaz bekçisisin sen memleketin Dağlarda siper, şehirlerde nefer Gerekirse kabulümüzdür en şanlı görev Yollara kurulan tuzaklarda kaldı bedeni Bu benim şehidimin sesi Ebedi yurdumun üstünde gürlemeli Kalleş mi desem, hain mi desem Yemek yediği çanağa pisleyen Namerdin elinde büyüyen Yollara kurduğun tuzaklara gizlenme Bu vatanın bağrından koparsa güller İnan kırılır; gülleri koparan eller Sakın ha birdaha Mehmedime el sürme Yollara kurduğun tuzaklara güvenme Gök kubbeyi başınıza yıkmak için Yaşadığın ini sana dar etmek için Yırtıyor semayı savaşan şahinler Yağmur gibi tepene imecek mermiler Çok medet beklersin yedi düelden Yıllar önce aldı dersini bizden Tekrar denemeye gücü yetmedi Şimdi kullanıyor sizi peçete gibi Mehmedim güle benzer, dökülen kanıdır yaprağı Kaç tuzak kursanda, Kaç roket atsanda Gizli gizli silah sıksanda Çelik zırhlı göğsümüz Anadolu’da Canımız feda olsun bu vatana. Her karış toprağı gül yaprağıyla donatılsa da Bu zilletten kurtulacak eninde sonunda oguz99 26/09/2016 |
Şiirin içindeki sevdalarda gizemlilikle duygu ön plana çıkmakta…
Güzel Kutlu dileklerimle Kutlarım.
Çok çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…