bir öykü...Bir öykü var yüregimde bu öykü zorlar dilimi Elinde sazi dilinde türküsü söylenmemis daha son sözü, Bir öykü var, sakladigim yüreyimde Delice esen güz rüzgarlarinin önünde Acikli türküler söylerken göz pinarlarinda Delice akan yaslarim Yorgun sevdamin sicakligi olur Sensizlik oturdu yani basimaa Toz, toprak Yürekteki yara kinali saclarin Zümrüt yesili gözlerin kekik kokun gamzeli öyküm sen gelirsin hep aklimaa bir ÖYKÜ bu bir masal düser dilime o anda Bir öykü var, sakladigim Ben daha çocuktum, Çiglik çiglik büyüdüm gazelerin agitlarin söylendiyi Devranin dönmedigi kirac topraklarda Duman karasi yüreklerle bin bir kan dökülmüss topragimma islanmis topraga bakip nasirli elleri görünce üsüdüm gökten atesi caldim iki ucum yanik agzimda kül yigin Dünden kalan Bir öykü var, sakladigim gözbebeklerindeki kivilcimlarin yangini Ben seni severken anladim ölmüs cocuklugum dudaklarimdan bir feryat Gecekondularin ince uzun sokaklarina eski yikik evler, arasinda sen orda kaf daginda yasarsin bilseydim hangi semtin de hangi sokaginda oldugunu ucar gelirdim sanaaa firtinaya yakalanmisken Gece erken iniyor eteklerine daglarin Hayalini çok görürüm zindanlarimda Burcu burcu yayilir Salkim saçak sinemdeki kokun Aklimi,kalbimi sende biraktim Sana sigindim, sana kul oldum ben. simdi kokun siyrilacak tenimden Yillarin yüklediyi acilarla Sürgünüm yine her öykü kendi sonuna akar Hangi öykü biter ölümden önce ayni günün ikindi vakti gözbebeklerimdeki kivilcimlarin yangini Bu öykü böyle bir kahirla son bulsun yildizlari umut etti bir güvercin yılmaz bülbül divane... |