3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
595
Okunma
O kırmızı etekli kız var yine
arnavut kaldırımlı sokakta,
birde küçük oğlan kardeşi.
Kız hep böyle,
pek havalı
yüksek ökçeleriyle,
çocuk elma şekerinden müzdarip
yalıyor habire.
Yürüyorlar ağır ağır,
karşılaşıyoruz az sonra
ben sigara üflüyorum
denize karşı inat
topal hilminin çay bahçesinde.
Gözlerimden yansıyor eteğinin rengi
el ediyorum
-buyrun bir çay içelim.
Gülümsüyor hafiften
ökçeleri kalbimi deliyor
ha geldi ha gelecek...
Vay eşşolusu
belli ki rahatsız
yanında ki veletten.
Geçip gidiyor
elma şekerinin peşinden.
Uyanıverdim aniden
kaba saba bir düşmüş
gecenin ortasında.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz