22Kendi şiirimi yazdım Eylülde, Uzaktım sana. Ben çizdim kelimeleri irili ufaklı, aşklı meşkli. Kendi kanımı içtim Martta beyaz bir elma ile sen doğmamıştın daha. Aşk! de bana, sabahın ayazında, toprak bedene can verirken. Anlat bana, dudaklarından damlayan günahın hikayesini, gülümsemende ki cazibeyi ve ellerinin o tatlı sıcaklığını. Büyümelisin biraz daha, ............... belki de. Alev alev nazlısın, gözlerinde buruk zeytin bakışın. İstemeyerek söylenen sözcükler, sonsuz bir vedayı tattırıyor, çatlak dudaklarıma. Karanfiller diyarında bile, kaktüs oluyorum istemeden. |