....


Eylül bozkırın eteklerine doğru özünü örmüş
ruh elimde’ ki
buradayım
kıyametle ahret arası arafta ameleyim
yer çekimli düşmelik hatta sukunetlik
suda seken bir silüet
ver artık ateşi yanılsama

biten güne devrilren gölgeler
kırkıncı bacağında bir kırkayakla
çukura elim yürekte giriyorum karanlık

ne konuşayım aşkla şimdi Rheia
olmasız
şarkısı vardı bütün dağların
kederlenmiş türküler ardında mırıldanmalarım ironiydi


Her hecenin kıpırtısında
penceresini kapatır Ay
ışıklarla oynar metafizik
yürek krıklarını yenilerken
bu gün daha az tuz kattım siyaha
gri masallarla bölüşürken düşünsel
hiç bir kuşku duymadan beyazdan


Kirpikleri de dahil bu mevsimin
güze sürgün her şiirle
aşkın ve yaşamanın uğultusunda
bir şey her kimsedeyken her şeyim bir kimsede*


Eski bir masalla biten bir gecenin sabahı
pencereden sarkan sokağın endişeli gülüşü
bir ruh kopyalanmış gözlerinde gölgelerle derin
donması sesizligin yontu ağzında
oysa her şey sudan yaratılmıştı sudan kesintisiz suretin

bir su bana da

her şey için

hiçbir şeyi barındırmasam da yalnızlığımda...




CC_