biz dört kişiydik
dört buğday tanesi
dört tomurcuk
dört başaktık biz

kopardılar birimizi
bir ağacı kökünden sökercesine
hiç suçu günahı yokken
aldılar aramızdan

götürdüler çok uzaklara
umut diyarına yarınlara götürdüler
sevgiyi götürdüler
kardeşliği götürdüler

kaç hasat geçti yine gelmedi
kaçkere yağan karlar üstümüzü örttü
gene gelmedi gene gelmedi

yoksa gelemedimi bunu bilemedik
top oynarken yanımızda yoktu
misket oynarken yoktu

bahçelerden incir çalarken
bekçiye yakalandığımızda da yoktu
sonra birgün o geldi

şive değişmiş
din değişmiş
herşey değişmişti
sadece ismi vardı bizden olan
şimdi onuda değiştirmeyi düşünüyor
müslüman ismiymiş