Örmek Zamanı
Konuşuyorum yine duvarlarla,
Cevapsız sorularım ve ben baş başa Aydınlık yok mu hiç bu dünyada, Karanlığın esiriyim adeta Çöküyor yine adım adım omuzlarıma, Zorluklara dayanmak mümkün mü şu aşamada, Sonsuzluksa çok uzaklarda, Zamansa aslında bir yastıkta. Gecelerin sessizliği hâkim şu anda, Pusulamsa yıldızlarda saklı bir müddet daha, Bir örümcek takılıyor ağıma, Bir sinekti belki de sonsuzlukta... |