SEMA' MA...
Canım arkadaşım gururum muhteşem insan
Sen de mi terk ettin o güzel insanlar gibi Bu çirkin dünyayı zamansız ve de ansızın Ne büyük acılar bıraktın içimde Sema’ m Tek evladıydı Sema nefis anne babanın İlk gençlik çağlarında yitirince babasını Yoluna ışık oldu feyiz aldığı annesi Aynı okuldan mezun olmuşlardı Moda’nın Hem eğitimin neferi oldu hem evinin Ciddi bir hastanenin başhekimiydi eşi Onur adını verdiler tek evlatlarına Onur kızımla paylaşırken aynı sırayı Biz de temelini attık bu güzel dostluğun Ey soylu kadınlar! O görkeminize rağmen Yaşadınız kira evlerinde dar bütçeyle Kol kırılır yende kalır dediniz hepiniz Bu gün Moda camisinden uğurladık seni Adın dillerde bir efsaneydi bil ki Sema’m Eski arkadaşlarla karşılaştım yeniden Hayat neler etmişti onlara görmeyeli Ne çok şeyi ertelemişlerdi yarınlara Hayallerini yıkmışlardı evlat uğruna Onlar şimdi başka diyarda kendi yolunda Göz yaşı döküyoruz bir tabutun başında 09. 09. 2016 Hakkını helal et. Huzur ve aydınlıklar içinde uyu canım arkadaşım. |
Köze düşmüş yürek,yakmış adeta güneşi
Hüzün ilmik, ilmik işlenmiş
Yaşanmış bir hayat hikayesi
Kutladım,alkışladım mahir manidar yüreği