ARKADAŞ
Aşk diye ardına düştüğün duygu,
Hasretten kor oldu, yandın arkadaş! Zamanla birlikte büyüyen kaygı, Sabırla biter mi sandın arkadaş! Açınca gönlünde esmer bir gonca, Hasreti büyüttün yıllar boyunca, Dilin feryadını gönül duyunca, Söylenen her söze kandın arkadaş! Bilinmez olunca kalpteki yerin, Şüphenin yarası oldukça derin, Çıkıp gelmeyince beklediklerin, Tepeden düzlüğe indin arkadaş! Coşari gönlünde aşk döndüren sen, Kurumuş gözlere yaş gönderen sen, Her gün sevdiğine selam veren sen, Canım dediğine candın arkadaş! İbrahim COŞAR |