SUDAN ÇIKMIŞ BALIKMevsim bahar, Mavilikte dolaşan kapkara bir bulut var Buluttaysa âşık ıslatan yağmur Ve de kalabalık bir şehir. Kaderin cilvesiydi balığın sudan çıkması Küçük şehrin sıcaklığından düştü Büyük şehrin yalnızlığına cemre Şehrin ışıklarında şaşkındı balık Adı büyük kendi küçük şehirler Yürekleri çatlatan bir yarış içindeler Aynı yağmurda ıslanan, aynı güneş yangını Aynı kaldırımlarda yan yana yürüyorlar Birbirine çok yabancı yürekler Dayamış şakağına dipsiz karanlıkları Sessizliğin tetiğinde parmaklar Belli ki hepsi de isyana teslim Hiç kimsenin duymadığı çığlıklar. Şimdi, can simidi arıyor balık İbrahim niyetine vurdu bıçağı Ruhunun derinliğine şair Önce yıldırım düştü sonra da yağmur Her damlaya bir harf yapıştırmışlar Tanrı şiiri indirdi son nefesinde Deryaya döndü balık sözcükler arasında Manasına gizli bir makam yüzlerinde Ay parçası bir ışık ışıldar sözlerinde Ömrün son demleri olsa da ne gam Bir şehir aydınlandı nemlenmiş gözlerinde İbrahim COŞAR |
Deryaya döndü balık sözcükler arasında
güzeldi kutlarım Şair