NUR DAĞINDA TEFEKKÜRNur dağında bir yürek Bir de derin bakışlar Sıkıntı deniz derya Tutulmuş hep çıkışlar Karanlığa aydınlık Boğulana bir nefes Kuma gömülen çocuk Merhamette son nefes Zayıf esir alınmış Güçlünün bir tutsağı Adalete acıkmış Zamanenin kursağı Tutunacak bir dal yok Bataklıkta insanlık Yürekler çöle dönmüş Yağmur bekler kuraklık Gecenin en koyusu Yaşantıdan aydınlık Öyle bir hayat var ki Gündüz bile karanlık Hıra’dan Mekke’ye Bakışlar buğulanır Koca yürek dayanmaz Bir çareler aranır Bozuk düzen süremez Sonu bir felakettir Herkes için adalet Olmazsa kıyamettir Şirk ateşi kuşatmış Yakmaktadır çok canı Helva bile bir ilah Bu şeytandan bir acı Dalar gider kaybolur Karanlıkta bakışlar Geceye bir aydınlık Allah’a yakarışlar Her bir hastalığa Dualarda bir doku Şafak söker Hıra’da Haydi durma; kalk, oku! Okuma bilmez iken Cebrail yol gösterir Rahman’ın adıyla der Gerisi artık gelir Korkar, çekinir bir an Nefesi evde alır Örtün beni örtün der Yüreği çok darlanır Bize ana O’na eş Dağ gibi arka olur Üzülme sen doğrusun Seni hep Allah korur Aradan geçer zaman Sonra bir ses titretir Bu ses yeni bir çığır Kurtuluşa davettir Ölümden dirilişe Rûhlarda bir hicrettir Çürümüş kokuşmuş ne varsa Toptan mezara koyar Ve seslenir Nebiye “Ey örtüsüne bürünen! Ayağa kalk ve insanları uyar" Bir çağ başlamıştır Kirlerinden arınan Zalime demir yürek Mazluma ana olan Güce tapma bitmiştir Değerlidir her bir can Meleklerden üstündür Günahlardan kaçınan Hıra’da doğan şafak Bir kaç kavme doğmadı Sadece o çağ için Geçerli din olmadı Günahların ateşi Cehenneme harlanır Şafaksız olan gece Aydınlıksız zorlanır Hayat yine kirlendi Zulüm sınır tanımaz Her bir günah elbise Ama giyen çıkarmaz Nur dağında tefekkür Hıra’dan bir bakış var Karanlık yaşantıdan Aydınlığa çıkış var Hıra’nın şafağında İstikamet yolunda Nefsine ve herkese Kopan bir haykırış var: Ey günah örtülerine bürünmüş nefis Haydi kalk! Günahlardan giydiğin elbiselere bürünme, kendini ve insanları uyar, Allah’ın dinini yaşamaya , aydınlığa çağır! Beni kim dinler ki nasıl da çağırayım Ben İbrahim değilim sesimi duyurayım İbrahim de seslendi ama o duyurmadı Allah yola çıkanı yolda yalnız koymadı Haydi o zaman kalk ve ayağa dikil Karar lazım mümine evvelinde bunu bil Hıra senin yüreğin imansa söken şafak Yüreğini konuştur bozulsun kirli tuzak Faruk Başoğlu- |