Öğretmen olmak
Öğretmen olmak
sabah girdiğinde bahçeye çocuklar sarınca etrafını unutuyorsun bütün dertlerini düşünsene hepsi ilgi istiyor isimlerini öğrenmeni istiyorlar senden bir şeyler bekliyorlar bir çiçek sana bir teneffüste defalarca yaklaşıyor ve sürekli bir şeyler söylüyor onun için sadece sen varsın o an her ne kadar bazen kızsan da kırılsan da çiçeğin kokusuna dayanamayıp affediyorsun onu kin tutamıyorsun içinde nefret edemiyorsun her sabah daha çok bağışlayıcı oluyorsun bahar güneşi olup can veriyorsun çiçeklere, eritiyorsun asık suratlı buzları masum bir ”günaydın öğretmenim” sesinde… 13.12.2010 |
Tebrikler saygılar