EYLÜL
Günahsız bir kadın taşlanıyor
sisli gecelerde telaşla göç ediyor yıldızlar sancılı Gökyüzünün iniltisini hissederek yüreğim Gizemli bir mevsimin yüreğinde Kuşkunun anatomisini çizer.. Ufuk çizgisini yitirmiş Düş kırıklığını yaşıyor eylül Kıblegahını şaşırmış bir mevsimin hüznünde Yaprakları küsmüş bir ağaç sorguluyor mevsimleri bir sevdalıya rastlıyor gözlerim Sırat’ta hesaplaşmanın arifesinde Yağmur damlaları içime çiseliyor. Dolun ay vardı varacak Gecelerin seherine Gece yıldızları kayıp gidiyor Gecenin Vaz geçilmeyen dostu karanlıklara sırılsıklam bir yangından geliyor gözlerin Yüzümden çekip aldığın şu gülüşü de soldurduktan sonra Rüzgara ve uçsuz bucaksız boşluğa savruldu Üşüyen saçların, hasret yüreğinde bağdaş kurmuş Gözlerinde aka aka kurumuş bir yalnızlıkta A.ALKIS |
içlerinde en çok beğendiğim diyebilirim
nedense,
insanlar eylül şiirlerinde olmayı ve eylül şiiri yazmayı seviyorlar.
Tebrik ederim