İki Köstebek(*)
"- Tarla benim!" diyerek,
Toprağı paylaşamamışlar.
Bir Kavga,
bir Kargaşa!

Yerli Köstebek Kördür,
Yabancısı nankördür bence;
"- Benim!" diyormuş biri;
"- Haydi Canım sende!
Sen kimsin ki?"
dalaşmışlar.

15 Yıl Sürmüş Kavga.
Kökü dele-deşe
Ağaç cılız kalmış vermemiş Meyva.
Toprağı Oya-yiye,
Ekin-Çimen kuru...
Kimde bunun Suçu?

Fare, Sıçan, Solucan
tabiki mutlu.
Değilki onlar Toprağı kazan!
Tehlike gelince;
-mesela Tilki, Sansar, Kurt, Çıyan-
Gir Deliğe,
höşürt saklan!

Aslan ve Kaplan
Kulak vermemişler
Tilki, Sansar, Kurt ve Çıyanın Şikayetine;
"- Biz Orman Üstü Kıralıyız!" diye,
Zemin Dibe,
üstü alta geçene,
Orman çökene
Kavga bitene
kadar
kırallamışlar.

(*) Tüm İSTANBUL PEMBE Şiirleri Hayvanlar için yazılmıştır. İnsanların alınmaya asla hakları yoktur.