ÖLDÜM; DİRİLDİM
ÖLDÜM, DİRİLDİM
Ecel sade Azrail de değilmiş Sol vurdukça öldüm öldüm dirildim Diken şaha kalkmış bülbül eğilmiş Gül vurdukça öldüm öldüm dirildim Bulamadım Anadolu’m eşini Kısmet bildim yazı ile kışını Yar belledim toprağını taşını Yol vurdukça öldüm öldüm dirildim Doğar doğmaz arttı aşkın gayreti Cehennem boş kaldı cennet eğreti Meltem sevda esti, poyraz hasreti Yel vurdukça öldüm öldüm dirildim Gördüm ovasını gördüm düzünü Ayırmadım Çerkez’ini Laz’ını Şair yazdı ozan aldı sazını Tel vurdukça öldüm öldüm dirildim Ayrılıklar rehin aldı çatımı Korumadı hanesin de yetimi Günler kesti Ay doğradı etimi Yıl vurdukça öldüm öldüm dirildim Katılırken semada ki süreğe Hızır baba asıl dedi küreğe Her bakışı ok belledim yüreğe Al vurdukça öldüm öldüm dirildim Akıl ermez kara bahtın kastına Çiftci baba hayran kalır jestine Yaratanın derdi başım üstüne Kul vurdukça öldüm öldüm dirildim Ahmet Çiftci 10-08-2016 |