BEYAZ PAPATYA
Vur yarim,seni bu denli sebebepsiz sevene vur
Yıldızlar kadar parlak,denizler kadar içli yarim Güneş ışığım,herkesin birgün görmek isteyeceği beyaz meleğim Yusufun züleyhasının eşsizliğini almışsın İbrahimin sadakatini, Yunusun sabrını, Musanın meşakkatini, Güzel olan herşeyi.... Güzel olan herşeyi almışsın Derinlere çok derinlere bir o kadar dipsiz bir yerlere gömmüşsün Onlar derinlerde olmalarına rağmen O herkesin aradığı beyaz melek olmuşsun... Sevginden,en önemlisi o güzelliğinden, Tebessümünden,sabah selamından,kızgınlığından Anlamlı bakışlarından,en önemlisi seni sen yapan... Seni sen yapan tüm güzelliklerinden mahrum olmak ne acı Bazan susarsın,bazan gider... Bazan sustuğunda çok şey anlar aşık Gittiğinde ise herşey anlamsız kalır Kalır öylece kimsesiz,anlamsız...Bu kadar anlamsızlık içerisindeki tek anlam sen kalırsın Sensizlik zor,sevmek değil,aşk değil Şu nedensiz dünyadan ayrılmak için Kimsesiz kalmak için öylece rossa gibi Namığin aşkı gibi... Kalmak ve ayrılmak arasında ki bağı bulmak için sever aşık Ayrılamaz aşık dünyadan çünki kendisini tutan beyaz bir meleği vardır. Dualarında,yüzünde ki tebessümlerinde,mutluluğunda, Varında,yoğunda,herşeyinde beyaz meleği Beyaz melek...Kalbine kulak ver,birde o eşsiz aklına... Kalbime kulak ver,birde bana.... Kötüyüm,sensizliğin getirmiş olduğu tüm gereksizlikler içimde Bağırmak geliyor içimden... Bass basss bağırmak... Gel !! Diyerek... Yoroldum usta...Beni aşka yabancı sanarlar ama aşk beni nerde görse tanır... Elfida... Gamzeli papatya,beyaz melek...Dost gibi dost,eş gibi eş... Bembeyaz bir melek... |