UZUN ŞİİRLERDE ŞUAYİP ABİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sitemizde bulunan Şuayip Abi bana birgün uzun şiirler yazarsan daha iyi
olur demişti ben de elimden geleni yapmaya çalıştım umarım Şuayip Abi sevmiştir bu şiirimi eve doğru giden bir minübüste yazdığım bir şiirdir bu İnşallah seversin be abi...
Uzun şiirler yazmalıyım uzun uzun
Böyle süre giden bin kaç kelime kadar Söz verdim bir kere Sözünü kıramadığım birine Ne yazayımki şimdi bu kadar Bir şeylerde gelmez ki şimdi aklıma Ah be Şuayip Abi ne müşküller koydun başıma Dur hele arkadaşlardan bahsedeyim desem sıkar şimdi onlar Ah be ne güzelde yağmur yağmakta Şimdi bırakıpta yazmayı yağmurumu seyredeyim... Belki dökülür ilham üstü periler Eve doğru giden sisli bir minibüsteyim Yanımda oturan kerkenez yerimi etmiş bi hayli dar Minibüs değilde sanki boğmaca testindeyim ... Sıkılıyorum git gide Bu kadar mı rezil olur bir insan Küfür edecem vallahi Şu uğursuz minibüste olmasam... Kaydırma kafayı İbrahim tastamam Sanat yapıyorsun burda Sen de böyle yaparsan ne peri kalır ne de ilham... Anlaşıldı yazamayacağım bir kaç mısrayı Ben yavaş yavaş sarpa sardım olayı Gidip de özür dileyeyim bari Şuayip Abi’den O onlar insanın bu berbat halinden birine Sen kim şiir kim be İbrahim Çocuklar bile güler bu kepaze haline Birgün de birşey gelsin elinden Birgün de al kalemi eline şiir dökülsün sesinden Beş saattir dizemedin bir şiirin bendini Birde şair olacaksın başımıza Hadi canım Bu şiir de neyin nesi... (DEĞERLİ ŞUAYİP ABİ’YE ) ( İBRAHİM YALÇIN) |