....VEDA GİBİ....
Kendimi bazen:
darağacında boyununda geçirilen yağlı ilmiğe rağmen, son isteği olan cigarasını titreyen eli ve dalgın gözlerle tüttürmeye çalışan, bir idam mahkumunun çaresizliğinde hissederim. Kendimi bazen: kaderince uygunsuz yer ve zaman içerisinde hayata tutunan bir kardelenin, çaresizliğinde hissederim. Bazende kendimi; güz mevsiminde dalından düşen sararan bir kuru bir yaprağın, şiddetle esen rüzgarında malum sonunun çaresizliğinde hissederim ........Mete Tekçe..... |