Üzülme çakır oğlanAydınlık bir perde çek karanlığın yüzüne Ardından mutluluk şarkısı mırıldan Gözlerin bir dilberin gözlerinde bakarak dalarken uykuya Bütün saydamlığı ile aşk parlasın rüyalarının En güzel deminde Uyandığında güvercinler uçur özgürlüğe Gelincikler koştur kırlarında masumiyetin Burnunu kollarıyla silen küçücük çocukların Gülüşleri karışsın tebesümler arasındaki yüzüne Naif rüzgarların estiği yoksul çoğrafyanda Yerini sevince bıraksın hicranların Üzulme çakır oğlan yarınlar umuttur Göm sinende ne varsa karanlığın örttüğü Perdenin ardına Üzülme sen,üzülme çakır oğlan Yarınlar buğu kokan ekmek tazeliğindedir Dost gönüllerin harında pişen dostluk taneleridir Belkide hiç eskimeyeceği bir manidir dilden düşmeyen Belki Yunus’tur Asırlardan aşıp gelen aşk dizeleridir Haramdan arınan helallik’te huzur bulan Belki Nuh’tur Bütün yaşamları bir tahta kutuya toplayıp Okyanusları aşıp yaşama dümen kıran Kudretten gelen emre boyun büküp razı olan Belki Davut’tur Kör kuyalara habersiz teslim edilen Yusuf’un Ardında yıllarca iç yangınlarla yanan Hep umudunu taze koruyan Üzülme sen,üzülme çakır oğlan Aşk koksun bağrın Aşk koksun iliklerine varana kadar bütün senliğine Bir Leyla konsun yüreğine Gerekirse divane ol bin yıl uğruna yan Bir Şirin yar ezberle sevmek için Uğruna dağları del Korkma hey sen korkma sakın çakır oğlan Olüm varsa eğer Varsın aşk uğrunda canından ıran Varsın aşk uğruna boynuna geçsin urgan M.Kılıçel |