Sessiz Bir Ağlamaktır Her GözyaşıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kollarında hayatını kaybetmekte olan bir kadına seslenen sevgilinin ağzından...
Kızıl bir akşamüstü doğuyor kan revan içinde
Kimler vurdu seni kadın, kimler getirdi bu hale Derbeder bir rüzgar savurmakta saçlarını Gözlerimin içine bak kadın, konuş benimle Her yalvarış adeta bir kaçış şimdi Sana söylüyorum kadın, ne oldu anlat hadi Dokunuşlar ürkek ve titrek bir sevişmek adeta Bana öyle bakma kadın, delip geçiyorsun beni Keskin bir yosun kokusu ve birkaç ahenksiz nota bizlere eşlik eden Yarısı devrilmiş bir rakı şişesi ve dumanı üstünde bir sigara Hangimiz haklı ve neden Ruhuna işlemiş bir saflıkla cevap veren tek kişi Haydi, konuş benimle kadın Artık martıların bekçi olduğu sahillerden Kalemsiz şairlerin yazdığı çay bahçelerinden Kör aşıkların sarıldıkları caddelerden Ve tanıştığımız o yağmurlu sonbahar gecesinden Öylesine uzak ve öylesine hasretiz ki Ne olur bırak yanına geleyim Bırak, dokunayım sana Beni senden, seni benden başkası anlamaz kadın Sakin bir gökyüzü eşliğinde sarıl bana Ve kapat gözlerini Yanaklarınla ıslansın yanaklarım Titreyeyim seninle ve irkileyim Terin karışsın terime ve aç gözlerini Dudaklarınla sev, nefesinle okşa beni kadın Ne olur bırakma sakın, sakın açma kollarını ben içindeyken Sessiz ve hırçınca sar beni Ve hıçkıra hıçkıra ağla bu sefer Tıpkı benim gibi. |
TEBRİKLER!
Şaban Aktaş tarafından 4/9/2008 8:45:14 PM zamanında düzenlenmiştir.