Çok Akıllı Deliler ...
Hayaller gergefinde çok dokudum ben kilim
Boğuştum ihtirasla kaldım zamana gebe Sancı üstüne sancı hiç susmadı şu dilim Heceler doğdu erken şaşırdı birden ebe Petekte baldı sırrım bal arının özünde Kalem isyan ederken tufanlara tutuldum Boğulurken heceler baktım suyun yüzünde Yutuyordu balıklar bense son an kurtuldum Dilim , bilmedi yalpa ne sağa ne de sola Titremedi kalemim gerçeği yazar iken Ne var ise yürekte kuvveti verdim kola Kimisi gül kokladı kimine battı diken Yük değildi sırtıma olsa da heybem ağır Türlü koku saçardı sevgi dolu şu bahçem Ederdim gözümü kör kulağı bazen sağır Değişmedi yine de ne çizgim ne de lehçem Bir beyin fırtınası bıraktı bizi çölde Aydınla aydınlandık çizerken aklı yorduk Su içtik paylaşarak hep beraber şu gölde Yazdı kalem doğruyu şiirden hesap sorduk Karışırsa samanlar ayırt etmek zor sapla Hecelerin vezninde yorulur yürekliler Sunulur şairlere bazense altın kapla Biz aslında düşünen çok akıllı deliler … 29 / 08 / 2015 TC Orhan TAMTÜRK |