GECE İLE GÜNDÜZ
Ah o zamanlar
Bulut ekilip Yağmur biçilen zamanlar His olarak içimde Hep once sen vardın Bir de aşk denen mefhum Ben her zorluğa göğüs gererken Sen her halime gülerdin Gene de mutluydum o günlerde Ancak birazda içliydim En kötüsü de Sahilde kumsala yazdığın Aşktan muzdariptim Maniler dizerdin derinlerinde Sazından kaçak bilmezdin Hep seni duyardım da Sen bir kez olsun söylemezdin Sırrını kimseciklere vermezdin Sen buluta Bulut benim gözlerime vurgun Yaşayıp giderdik Aşk gelip apansız Sarsınca bizi yüreklerimizden Nasılda hüzünlenirdik Şimdi ben o zamanların Tüm renklerini unuttum Ya mavi, ya siyah, ya da aktı Anımsadığım tek bir şey kaldı Gece ile gündüz arkadaştı Müşteba Güneş |