Gel...Gel... Desem de gelme Figanı mı bir an olsun işitme Ruhumun hicran damlalarını hissetme Yüreğimde var olan ülfet ve suhulete kıymet verme Hüzün vadilerinde, hazan sokaklarında, yalnızlık limanlarında düşünme Beni benden alıp sürükleyen, düşlerimi süsleyen, hülyalarımda ümit vaat eden huzuruma ses etme İnsan... Elbette ki sevecek Lakin sevilebilecek kadarda eğitilecek Hamlık, saflık, kabalık adabı muaşeretle giderilecek Heves ve tutku için sevmekten bahsetmeyecek kadar ehilleşecek Cefa ve çileyi, edep ve nezaketi bir külfet olarak görmeyecek, içselleştirecek Hiç değilse sevenin veya sevgiden dem vuranın haline müdrik olmak için sabırla dinleyecek Mustafa Cilasun |