Atalarımın yurtları Halep-ler Bağdat-lar
Benim yurtlarım İstanbul-lar , Ankara-lar
Kana alışmış kendi mazlum olmuş mazlumluğu unutmuş kendine düşer olmuş..

Üzgünüm ama darbeyi durduğumuzda sevincimiz devede kulak dostlar .. sadece biz değiliz ..
Atalarımızın hayatları vasiyetleridir bize nekadarda ihanet topraklarıda olsa kerbelanın kalbide olsa ırak topraklarıda suriye topraklarıda ata topraklarımızdır... atamız sadece osmanlı değil anadolu ve büyük selçuklu da bizim atalarımızdır.karahanlılar da GökTürkler de batı kitapları okuyor onların tarihini yaşıyoruz ve unutuyoruz..başımızdakilerde sadece tek taraflı düşünüyor ( en azından bir tarafı düşünüyorlar bu da bir şeydir..). önce kendimiz sonra diğerlerini kurtarmak ümidiyle saygılar...
(Kötülemek değil amacım daha fazlasını daha iyisini daha doğrusunu istiyorum)

___________________________________________________________________

Sınava tabi her acım , hepside geçer barajı
Boğulurum akan sularda , açılan her yara benliğinde
Bana da bir yer var , Her toprak altına giden tabutta...

Can pazarı kurulmuş sokaklarda , Binlerce kez öldüm
Her Bağdat bombalandığında , herkes piyon askeri
tahtada yerimiz olmasa da , kanı akar dağılır yurtları...

Her şafak güneşinde diner mi feryatları , toprağın altında canları
Karanlığa doğru aydınlık çığlıkları "Ay Yıldızlı Bayrağım" , Ne yazık ki
Gözlerini boğmuş topraklardayım , Geçmişini unutmuş yığılmış durumda zihinler...

Biçmekten körelmiş haçlı kılıçları , Alışmış acıya
Duymamış mazlumun ahını , Darp edilmiş kulağı
Kurdun kendisine kalmamış hayrı dağılmış inci taşları
Mesken tutmuş asya’yı avrupayı , ne Oğuz kalmış ne Ural , unutulmuş Mete-Han..

Savaşın tam ortasında oturmuş kapamış gözlerini kanımın toyları
Kalbim eskiyi özler , bedenim avrupayı gözler
Ve ölür mazlumlar.... Artar azgınlar... Ben yazarım biter satırlar..Artar acılar...


Cihat Samet Şanlı