Her şiirin bir hikayesi vardır
Benim şiirimin yok
Günler sonra aldım elime kalemi
Yazacağım dizeler öyle acılardan geçti ki
Her biri birbirinden şiddetli
..
.
Kaderimden vuruldum !
Ve kederimden sığamıyorum dünyaya
Ne sevmekten korkmak ne zulümden korkmak
yakışmaz bize diyen şarkıya inat
Korkuyorum. ..
Korkuyorum.
Korkuyorum
Bir çocuk gibi özlüyorum babamı
Terk edilmiş ve dağılmış bir aile gibi kalbim
Duvarları acı kokan
Ve geceleri karabasanlarla dolu
bir evde yaşıyorum. .
Gönül kırıklığıyla dolu tüm odalar
ve birbirinden habersizce dökülmüş gözyaşı DNA’ları
İle
(En istikrarlı kumbara nedir bilir misiniz ?
-Gönül
İçime attıklarımı ah bir bilsen)

Hayat, tek kişilik kahve yapmak kadar
tatsız şu aralar. .
Savaşmaktan yorulmuş bedenim
Ve dikiş tutmayan yaralarım. .