Hep bildik bir şarkıyı seslendirir akan su taşlara çarpa çarpa
Zorla kafaya sokar, esrik bir ruh halim var üstünüze afiyet
Çağlayandan düşen ses umarım sakatlanmaz suyun intihar vakti
Faili meçhul cinayetlerin delillerini karartır gece.

Büyür çiçeklerin rengi suyun sihirli eli değince
Sabahları ne mutlu uyanılır anlıyormusun sevince
Gün yıkanır şerefine değme keyfim
Ağaçlar ne huzurlu büyür
Ölüm bile unutulur ne bileyim belki
Mazur görülen halleri olabilir nitekim
Kanı kanla yıkamazlar hem ne güne duruyor su.

Tuzdan korkar yaralar bir de tütünden
Yeni başlangıçlardan bir de dönüşlerden,ayrılıklar
Kuşlardan ayrı kalmaktan içerler gökyüzü bir de hava kirliliğinden
Bence Eros ya çok muzip biri yada çok kötü bir nişancı.
Yüreğim sensiz çarpmaktan burkulur
Yıllar sensizlik isinden rengi atmış bir şekilde birikir birikir
Tenin üzerinde tortulaşır
Salkım saçak olur mezarlık servilerinde
Ölüm biraz da akrabadır ayrılıkla...

Yaprakları hüzün yoklar güzün
Boyar sarı bir hastalık rengine
İnce bir hastalıkla pençeleşir söğütler
Zaman kan emen sivrisinek
Kim için yas tutuyor gece

Saat kaç öğrenilmez kum saati bele bakınca
Gölgeler cüceleşir tam öğle vakti
İkindiye uzar güneş sularsa

Düşüyor diye çığlık çığlığa oduncu gömleği giymiş bir adam.
Yeşil bir katliama uyanmış bugün ağaçlar
Ağaçların neden mezarı yoktur sorusunu
Ağaçlar ayakta ölür diye cevaplamış şair
Ve niye cezası yoktur bilinmez ağacı öldürmenin
Müebbet kuraklığı saymazsak eğer
Kimbilir hangi ağaçla birlikte
Kayboldu üstelik Ali’nin ve Ayşe’nin hikayesi

İzmir-Temmuz-2016