Tanrı ile ters düştüğümdeÖrtüşürken karanlık çok sevdiği gök yüzüne İki damla hasretle başlar iç yangınlarım İki söz gelir aklıma Sonrasında bir filim şeridi gibi dökülür Beynimde gözlerimin önüne bütün yaşanmışlıkarımız Birden sen doğuyorsun gecemin ortasına Ben ise bütün hicarnları yaşıyorum bir başıma Kordon’dan senden ayrı Meltem rüzgarlarının yakamozla seviştiği İzmir akşamlarında Yalnızlıkla baş başa kaldığımda Takılıyorum yabancı bir sancıya Avuçlarımdan serçeler katl ediyorum Kadife rüyalarımı bölen kâbus baskınlarla Ardından kızılcık sopası yemiş gibi parmaklarım janlıyor Sayıklarak uyandığımda İşte o zaman başlıyor esas filim Kepaze olmuş mesudiyet sinemasında Ve o zaman başlıyor sensziliğin deryasında Kana kana sana susadığımda O zaman çöküyor isyankarlığım üzerime Dilime taklıyor daha gün yüzü görmemiş küfürler Savuruyorum şuursuzca O zaman ölüyor çocuk yüreğim Her gece aynı ızdıraplara uyandığında Gecenin güzel yanına kanat çırpan Yarasalar eşliğinde Tanrı ile ters düştüğümde M.Kılıçel |