Mektup

CAN PARÇAM
Can parçam, iki gözüm, bi tanem, duygusalım..
Ruhunda ince; gözleri buğulum.
Üzülme...üzme kendini, sözlerim sanadır...elma dağlım..
Seviyorum ben seni,
Ayaklar altında çiğnenen kar olsaydın;
Ele avuca sığmaz rüzgâr olsaydın....yine de severdim seni.
Unutulur kaybolurum diye üzme kendini.
Yaralı yüreğimden dökülen kan olsaydın;
Elimden geleni esirgemez, ziyan etmezdim seni.
Yüreğimde emin yerdesin...
Yetersizim, yetmem diye, üzme kendini.
Zayıflıklarımız, en insan yanımız değil mi?
Bedendeki uzuvların işleri aynı değil...
Bak saça, saçın yaptığı iş ne ki;
Yine de saçın, akıldan daha çoktur şiirlerdeki yeri.
Saç akıldan ne kadar daha çok itibar görüyor değil mi?
Göz’le el, birbirinin işini yapabilir mi?
Baş, bütün işi yönetse de, ayak ondan az itibar görmüyor ki.
Sen üzülme gülüm, gül fidanım, canım benim.
Sen benim, iki gözüm sevdiğim.
Bir başkadır senin yerin,
Özeldir... baş kadar değerli,
Saç kadar itibarlı,
Göz kadar gerekli,
El ayak kadar elzemdir...
Üzülme canım benim, sevgin yüreğimde emin yerdedir.
Unutma ne olursun, bazı işlerini beğenmesem de,
Seni hep sevdim...hep severim, seviyorum, hep seveceğim
Asiye