Alışırım demiştim tutamadım sözümü;
Senden sonra yaşamdan bıkmayı öğrettiler;
Beynimdeki sorunun imkansızken çözümü;
Kurduğum hayalleri yıkmayı öğrettiler…

Soldu senden sonrası menekşem de, gülümde;
Derbeder makamının şarkıları dilimde;
Resimler can verirken gözyaşıyla elimde;
Güldüğüm fotoğrafı yakmayı öğrettiler…

Gözlerinden okurken sevdanın romanını;
Kurban ettim şubata, canımı, cananımı;
Dondururken matemle yaşanmış her anımı;
Bir karış toprağına bakmayı öğrettiler…

Senden öncesi hayat senden sonrası ölüm;
Hasretin günlerime kurşun sıkan bir zulüm;
Ey benim şen bülbülüm ey benim bakir gülüm;
Sökülen yaraları dikmeyi öğrettiler…

Ağaçtan düşen yaprak yeşerir mi yeniden;
Güler mi artık yüzüm söyler misin sahiden;
Bu öyle bir kayboluş ve vakitsiz aniden…
Kör bıçağı kalbime sokmayı öğrettiler…

Takvimlerden habersiz geçiyorken geceler;
Tükenmez ızdırabım tükenmez işkenceler;
Ve dilimde sürgünken aşka dair heceler;
Damla damla gözümden akmayı öğrettiler…

Ölümlerden ölümü beğenir oldum artık;
Sensizlik sokağına sığınır oldum artık;
Yıkılası duvara dayanır oldum artık;
Tabutuma çiviyi çakmayı öğrettiler…

Ali ALTINLI – 28/07/2016
Saat: 22:36