Kazip Anaforlar Kuşağı
Hesapsız acılar solukluyor kentimiz
Bu karmaşa avında vurulurken masum Hümalar Ağlamayı Bahar’a ertelemeyip bu kez Enkaz sonrası arama kurtarmalara mimleniyor zihnimiz Ah şöyle masum suskuyu da çok görenler bize Vatansızlığı,rezilce yaftalayan maskelerin Tarafsız ve apatetik (!) çığlıklarından sağır kulaklarımız Bugün gerçek yüzlerini görüyoruz ,kalbimiz kırık Dilimiz gönüllü sakit Müntakim’e emanet haklarımız Duamızda gülümseyen merhun vakit.. Oysa ki sinemizde dalgalanır daim bayraklarımız Fırtına yüküne belimiz bükük Kalıpsız insanların hakaretlerine bağışık Kaderiyle barışık sükunlarımız Çiğ damlaları kadar hiçiz Bir reşha türküsü söylüyoruz dilsizce Duyan var mı ? Doyan var kimsesizliğimize ? Mızraplar toprağa gömülme endişesinde çuvallarına sığmayan mızrakların mecburi hedefinde masumluğumuz.. Gül kusarız , kan zanneder nadanlar Figanımız gülizare seranat Her iki büklümü bizar sananlar Ağladıkça sinemiz genişler bizim Kan kusturanlara inat Analar hele biraz daha inlesin Safında değiliz haram ile doyanın Yakılsın Ateş’ler tenimiz için Canımıza değemez narı dünyanın... Gelin siz de hicranımızı için Ve bu kazip ateşte tebessüm ile yanın... |