Hesapsız acılar solukluyor kentimiz
Bu karmaşa avında vurulurken masum Hümalar
Ağlamayı Bahar’a ertelemeyip bu kez
Enkaz sonrası arama kurtarmalara mimleniyor zihnimiz
Ah şöyle masum suskuyu da çok görenler bize
Vatansızlığı,rezilce yaftalayan maskelerin
Tarafsız ve apatetik (!) çığlıklarından sağır kulaklarımız
Bugün gerçek yüzlerini görüyoruz ,kalbimiz kırık
Dilimiz gönüllü sakit
Müntakim’e emanet haklarımız
Duamızda gülümseyen merhun vakit..
Oysa ki sinemizde dalgalanır daim bayraklarımız

Fırtına yüküne belimiz bükük
Kalıpsız insanların hakaretlerine bağışık
Kaderiyle barışık sükunlarımız
Çiğ damlaları kadar hiçiz
Bir reşha türküsü söylüyoruz dilsizce
Duyan var mı ?
Doyan var kimsesizliğimize ?
Mızraplar toprağa gömülme endişesinde
çuvallarına sığmayan mızrakların
mecburi hedefinde masumluğumuz..

Gül kusarız , kan zanneder nadanlar
Figanımız gülizare seranat
Her iki büklümü bizar sananlar
Ağladıkça sinemiz genişler bizim
Kan kusturanlara inat
Analar hele biraz daha inlesin
Safında değiliz haram ile doyanın
Yakılsın Ateş’ler tenimiz için
Canımıza değemez narı dünyanın...
Gelin siz de hicranımızı için
Ve bu kazip ateşte tebessüm ile yanın...