Ben geç gelen sonbahar severim
Bu benim burcumdur (element)
Parktaki çam ağaçları dalları arasında gezmek,
Gökyüzüne kalın iğneler üzerinden bakmaktır.
Bir pardüseye sarılmışım ve rüzgara karşı durmuşum
Üşümüyor ve rahatım, ve meşe ağaçlarının altında ise
Meşe palamudu yığınları desenle çizmiş,
Sarı yapraklar gözlere sevinç veriyor.
Sonbahar sessizdir, üzgündür sonbahar,
Ama daha az zaman önce, buralarda
Oynayan çocuklarin sesleriyle şenlenirdi
Anneler çocuk arabalarıyla sabah yürüyüşündeydi,
İnsanlar gün telaşıyla, yoğun günlerini geçiriyorlardı
Kucaklaşmış sevgililer geceleri birlikte
Parkın içinde yürürler ve şarkılar söylerler
Gençler banklarda eğleniyor bülbüller gibi.
Sıcak yaz hızlı geçti gitti
Ama daha az zaman önce, buralarda
Güzelim parlak Güneşim heryerie ışık saçıyordu
Ve gökyüzü bulutsuz açıktı.
Yazlık evimin bahçesinde
Güneş altında şişman balkabaklar sarardı.
Mütevazı yatan kabaklar ağardı
Kuşlar korumasız üzümleri acımasız gagalayorlar.
Şaplkalı biz ise sepetlerle yazlıkta gezeriz
Arada sıcak bir günde nehire kaçardırk,
Serin çardakta eğlenirdik
Ve böylece günler hızlı geçerdi.
Ve şimdi de bu sonbahar, o günlerin sonucudur,
Hayatımın acı-tatlı meyvesidir
O kadar sessizce ve kedini farkettirmeden yaklaşmıştır.
Ve dikkat çektirmeyen geride kalan
Geçmiş günlerin neşeli altin kırıntılarıyla,
Geçmiş yaz mevsimi anılarıyla ısıtmakta.