Nereye baksam sensin nereye gitsem de sen;
Çoğalsam da artsam da bir nefes bitsem de sen…
Izdıraplar dağının en mağrur efendisi;
Canıma düşman olan yine canın kendisi…

Dinlediğim şarkının bam telinde durulan;
Yine benim yine ben yokluğunda vurulan…
Neşter vurdu yarama hiç durmadı mübarek;
Söylemekten bıkmadım yine bana sen gerek…

Ha bu gün ha yarında diyerek bekleyen ben;
Düşerken gözyaşları mendilden saklayan ben…
Gölgelere saklanan çaresizlik hak değil;
Yüreğime saplanan son zehirli ok değil…

Bilsem ki geleceksin ben gitmeye razıyım;
Yok olup hayalinde ben bitmeye razıyım…
Günler hafta katili haftalar ay boğazlar;
Üstümde kış mevsimi ve donduran ayazlar…

Anlatsam anlamayan bakışlardan usandım;
Yattığın toprakları öptüğünde kıskandım…
Yıldırımlar düşerken aklımın ortasına;
Çarpıldım ölüm denen dul kadın rotasına…

Hep sana gelişlerim yüzümde gül açardı;
Görseydi bülbül beni sevdasından kaçardı…
Üstünde adın yazan soğuk mezar taşları;
Durdurmadı aylar var gözümdeki yaşları…

Direndim sabreyleyip boyun büktüm susarak;
Güldüm üzülme diye mendile kan kusarak…
Ellerim, ayaklarım, omuzlarım kırılmış;
Hangi ölümün bilmem son yarası sarılmış…

Her günüm sana yakın her gecem uzak benden;
Ruhum günler sayıyor, kurtulacak bu tenden…
Bahtiyarlık nasıldır, tebessümden ziyade;
Hep sana koşuyorum yine benden azede…

Tükenmez takvimimde ne yapsam karakışlar;
Nasıl uçar söyleyin kanadı kırık kuşlar…

Ali ALTINLI – 25.07.2016
Saat: 19:25